نياز هاي اقليمي درخت فندق

 

مركز عمده توليد فندق در دنيا قسمت شمالي تركيه در ساحل درياي سياه است. ساير مناطق مهم توليد فندق ايتاليا ، اسپانيا و اورگون ايالات متحده آمريكا مي باشد. مناطقي با زمستان هاي خنك و تابستان هاي معتدل, اقليم هاي مساعد براي توليد فندق هستند . تحمل درختان فندق نسبت به گرما ، باد و تنش رطوبت ضعيف مي باشد. اما نسبت به سرما و يخبندان تحمل متوسطي دارد. فندق درختي خزان كننده است و از طريق باد گرده افشاني مي كند. گل نر آن در اواخر تابستان و پائيز تشكيل مي شود و در زمستان طويل شده به رشد كامل مي رسد و باد گرده هاي آن را روي گل هاي ماده كوچك حمل مي نمايد .

 

وقتي توسط گل ماده پذيرش گرده انجام گرفت. گل هاي ماده به صورت جوانه هاي كوچك با دسته اي از رشته هاي مايل به قرمز در نوك آنها ظاهر مي گردند. گرده گل نر و گل هاي ماده مي توانند دماهاي پائين تا منهاي ده درجه سانتي گراد زير صفر را تحمل كنند. گل هاي نر و ماده به طور جداگانه روي يك درخت تشكيل مي شوند اما درخت فندق خود بارور نيست .

 

اگر گرده افشاني در زمستان انجام گيرد، عمل لقاح تا اوايل تابستان اتفاق نمي افتد . هنگام نمو جنين يا مغز فندق در داخل پوست آن ، اگر دما به مدت 3 روز يا بيشتر كمتر از 21 درجه سانتي گراد باشد. نمو جنين تلقيح شده متوقف مي گردد و در نتيجه فندق پوك و خالي بدست مي آيد. فندق در اواخر تابستان مي رسد و در بيشتر ارقام از غلاف خود جدا شده و به زمين مي افتند.همانند درختان خزان كننده ، فندق به سرماي كافي در زمستان براي غلبه بر خواب گل هاي نر ، گل هاي ماده و جوانه هاي رويشي نياز دارد. ساعات نياز به سرماي بين صفر تا 7 درجه سانتي گراد بيشتر براي جوانه هاي برگ و نوع رقم فندق بين 100 تا 1500 ساعت تغيير مي كند. مناطق عمده توليد فندق نيمه كره شمالي داراي اقليم مديترانه اي و عرض جغرافيايي 40 تا 45 درجه شمالي قرار دارد .